مالیات بر حق واگذاری محل ازجمله مباحث حقوق مالیاتی است که مداقه کمتری پیرامون ابعاد حقوقی ان انجام پذیرفته است. تعریف قانونی موجود از «حق واگذاری محل و مصادیق ان» با دو اشکالِ «ابهام و نقص» مواجه است و لذا در این نوشتار تلاش شده تعریفی جامع از این موارد ارائه شود. همچنین با تتبع در منابع حقوق مالیاتی، شروط چهار‌گانه‌ای جهت «تحقق انتقال حق واگذاری» استخراج شده است که احراز ان‌ها جهت شمول این نوع مالیات، ضروری است. در مورد «روش انتقال حق واگذاری» نیز این امر منحصر به انتقال ازطریق اسناد رسمی نیست و با اسناد عادی نیز انتقال، تحقق می‌یابد. همچنین جهت تشخیص «زمان تعلق مالیات» می‌بایست «توافق طرفین جهت انتقال حق» را ملاک دانست و در «تشخیص درامد مشمول مالیات» نیز عموماً «قیمت عرفی حق واگذاری محل» ملاک کار ماموران مالیاتی قرار می‌گیرد؛ روشی که نه‌تنها عامل بی-انضباطی مالی است، بلکه می‌تواند جرم‌خیز و فسادزا باشد، لذا راه‌حل‌های جایگزینی دراین مورد پیشنهاد شده است. روش پژوهش ازنوع توصیفی-تحلیلی است و جدیدترین «مقررات مالیاتی» بعلاوه ارای صادره از «شورای عالی مالیاتی»، «هیئت عمومی، هیئت‌های تخصصی و شعب دیوان عدالت اداری» مورد توجه این پژوهش بوده است.