هدف: پیشبینی اضطراب اجتماعی بهوسیلهی متغیرهای متعدد روانشناختی ازجمله کمالگرایی انجام شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین کمالگرایی و اضطراب اجتماعی با در نظر گرفتن نقش واسطهای شفقت به خود بود. روش: روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعهی موردنظر، دانشجویان سه مقطع کارشناسی، کارشناسیارشد و دکترای دانشگاه شاهد تهران بودند که از میان انها 222 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش دربرگیرندهی پرسشنامهی اضطراب اجتماعی )لیبوویتز، 1891 (، مقیاس کمالگرایی چندبعدی )فراست، SPSS 1881 ( و مقیاس شفقت به خود )نف، 2112 ( بوده است و دادههای گرداوریشده با استفاده از نرمافزارهای 23 مورد تحلیل قرار گرفتند. AMOS و 18 یافتهها: یافتهها نشان داد که بین کمالگرایی و نشانههای اضطراب اجتماعی ارتباط معناداری وجود دارد؛ بهگونهایکه 1 اضطراب اجتماعی را پیشبینی کرد. همچنین نتایج / طبق مدل ساختاری فرضی کمالگرایی با ضریب استاندارد 21 1- است که / اثرات میانجی حاکی از ان بود که اثر کمالگرایی با میانجیگری شفقتبهخود دارای ضریب استاندارد 12 1 معنیدار بود. / در سطح 12 نتیجهگیری: یافتههای پژوهش حاضر، ارتباط بین کمالگرایی و اضطراب اجتماعی و نقش متغیر شفقتبهخود را در میانجیگری بین کمالگرایی و اضطراب اجتماعی اشکار ساخت. بدینسان میتوان در گسترهی روابط درونفردی و بینفردی، مسائل تربیتی، خانوادگی و نیز درمانی به متغیرهای یادشده توجه نمود.