این پژوهش از نوع تحقیقات علم‌سنجی است که با استفاده از روش تحقیق اسنادی به انجام رسیده است. همچنین، برای تجزیه و تحلیل یافته‌ها از روش تحلیل تطبیقی و از روش ارزیابانه بهره جسته و به ارزیابی و مطالعۀ ابعاد گوناگونی از حوزۀ علوم زیستی و شاخه‌های جدید ان در ایران، ترکیه، مالزی می‌پردازد و نتایج را در قالب جدول، نمودار و نقشه‌های علمی ارایه می‌کند. گرچه در بخش اعظمی از این پژوهش، به تفکیک دورۀ زمانیِ 1996 تا 2011 مورد توجه قرار گرفته است، اما با توجه به اهداف خاص بخش‌هایی از پژوهش، در برخی از قسمت‌ها، این مقایسه در دوره‌های زمانی شش ساله و ده ساله نیز به انجام رسیده است. مقایسۀ تولید علم، نشریات علمی بین‌المللی، به عنوان شاخص‌های تولید علم کمی، استناد (پس از حذف خوداستنادی)، نسبتِ استناد به هر مقاله، شاخص هرش (H-Index) به عنوان شاخص کیفی مقالات و همچنین شناسایی جایگاه دانشگاه‌های فعال این کشورها در حوزه‌های علوم زیستی در معتبرترین نظام‌های رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و موارد دیگری از این قبیل، از جمله مواردی است که در یافته‌های این پژوهش به انها اشاره شده است. در این پژوهش با توجه به اهداف و سوال‌های پژوهش، گرداوری اطلاعاتِ مربوطه از پایگاه‌های گوناگونی نظیر وب اف ساینس (WOS=Web of Science)، ای اس ای (ISI)، اسکاپوس (Scopus) به انجام رسید. بعلاوه اطلاعات مربوط به بخش رتبه‌بندی کشورها از سایت‌های شانگهای (Shanghai)، کیو اس (QS)، و سایمگو (Scimago) به دست امد. در نهایت با برقراری پیوند میان نتایج این پژوهش و نتایج تحقیقات پیشین، راهکارها، راهبردها و پیشنهادهای لازم برای بهبود سیاست گذاری علم و فنّاوری در حوزۀ علوم زیستی کشور ارایه شده است. واژه‌های کلیدی: علوم زیستی، ایران، ترکیه، مالزی، استناد، نسبت استناد به مقاله، دانشگاه‌ها، علم‌سنجی