مقدمه:مطالعات نشان می دهد که بیشتر تشخیص های پزشکی و تصمیمات درمانی بر اساس اطلاعات بدست امده از مصاحبه پزشکی است و اساس مصاحبه مهارتهای ارتباطی است.رعایت مهارتهای ارتباطی باعث کارامدی و کیفیت بالای خدمات درمانی و پیامدهای بهتر سلامتی می گردد.عدم رعایت این مهارتها یک عامل اساسی در عدم رضایت بیماران می باشد.هدف از این مطالعه بررسی میزان رضایتمندی بیماران از انواع مهارتهای ارتباطی پزشک با بیمار است. مواد و روشها:رضایتمندی از انواع مهارتهای ارتباطی پزشکان توسط 22 سوال سنجیده شد(سوالات مربوط به رضایتمندی از ارتباط بین فردی، سوالات مربوط به رضایتمندی از گرداوری اطلاعات ، سوالات مربوط به رضایتمندی از اموزش بیمار و سوالات مربوط به رضایتمندی کلی).پاسخ سوالات بر اساس مقیاس پنج گزینه ای لیکرت در پنج سطح بسیار زیاد،زیاد ، متوسط کم و بسیار کم طبقهبندی شد. یافته ها :از بین انواع مختلف مهارتهای ارتباطی پایه بیشترین میزان رضایتمندی از مهارتهای ارتباطی بین فردی متوسط، از مهارتهای گرداوری اطلاعات زیاد و از مهارتهای ارایه اطلاعات و اموزش بیمار نیز زیاد بود. از بین سطوح مختلف رضایتمندی بیماران از سیوالات مربوط به مهارتهای ارتباطی بیشترین میزان رضایتمندی بسیار زیاد راجع به نحوه سلام و احوالپرسی پزشک، اعتماد به پزشک و نحوه گوش کردن پزشک به سیوالات بود. بیشترین میزان رضایتمندی بیماران راجع به سیوالات کلی رضایتمندی مانند دسترسی به پزشک، وقت کافی گذاشتن پزشک و کمک به بیمار نیز متوسط بود. نتیجه گیری:ازبین انواع مهارتهای ارتباطی پایه کمترین میزان رضایتمندی از ارتباط بین فردی بوددرحالی که این دسته از مهارتها ،مهارتهای اساسی می باشد که به ایجاد رابطه موثر کمک می نماید.در اموزش مهارتهای ارتباطی بایستی در این زمینه کار بیشتری صورت گیرد و الگوهای عملی توسط اساتید در این زمینه می تواند بسیار کمک کننده باشد.از طرف دیگر میزان رضایتمندی از دسترسی به پزشکان و وقت گذاشتن انها نیز متوسط بود وباید تسهیلاتی فراهم گردد تا ضمن دسترسی کافی به پزشکان،انها وقت کافی و استانداردی برای بیماران بگذارند. واژگان کلیدی:رضایتمندی،انواع مهارتهای ارتباطی