شب¬پره زنبور مانند، Paranthrene diaphana یکی از مهم¬ترین افات درختان زینتی در ایران و جهان می¬ باشد. لارو این حشره از مهم¬ترین افات چوبخوار بوده و با طیف میزبانی صنوبر و بید، در سال¬های اخیر خسارت قابل¬توجهی خصوصاً به درختان بید مجنون در ایران وارد کرده است. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر تلفیقی و مقایسه کارایی قارچ Beauveria bassiana و نماتود Steinernema feltiae در کنترل بیولوژیک شب¬پره زنبور¬مانند در شرایط ازمایشگاهی بود. نمونه¬¬برداری برای جمع¬اوری افت طی پاییز و زمستان سال 1394 از شاخه¬های الوده درختان بید مجنون واقع در شهر تهران و محوطه دانشگاه شاهد انجام گرفت. ایزوله¬¬ تجاری نماتود از شرکت کوپرت (Koppert) تهیه شده و روی لاروهای سن اخر پروانه موم¬¬خوار زنبور عسل (Galleria melonella L.) تکثیر شد. ایزوله قارچ از گروه گیاه¬پزشکی دانشکده کشاورزی کرج تهیه شده و روی محیط SDAY (sabouraud dextrose agar yeast) کشت شد. در ابتدا واکنش لاروهای سن اخر افت در دمای 1±25 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5±65 درصد با استفاده از غلظت¬های 0، 50، 100، 200، 400، 800 لارو سن سوم (مرحله الوده کننده) نماتود در هر میلی¬لیتر اب مقطر (IJs/ml) در داخل پتری¬دیش¬های 9 سانتی¬متری حاوی کاغذ صافی اغشته به یک میلی¬لیتر سوسپانسیون نماتود و غلظت¬های 103، 104، 105، 106، 107 پروپاگول در میلی¬لیتر محلول مایه تلقیح قارچ بیمارگر در شرایط مشابه بطور جداگانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که حداکثر مرگ¬ومیر ایجاد شده افت توسط نماتود S. feltiae و قارچ B. bassiana به ترتیب در غلظت های IJs/ml 800 و و propagule/ml 107 بوده است. در بررسی اثر تلفیقی عوامل بیوکنترل، غلظت IJs/ml 800 از نماتود و غلظت propagule/ml 107 از قارچ طی مدت زمان هفت روز پیاپی مورد ارزیابی قرار گرفت. ازمایش بر پایه طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار (شاهد، نماتود، قارچ و قارچ+نماتود) و سه تکرار تحت شرایط ازمایشگاهی فوق مورد ارزیابی قرار گرفت. برهمکنش نماتود و قارچ در شرایط ازمایشگاهی موجب بهبود عملکرد بیوکنترلی قارچ شد. تجزیه واریانس نشان داد، برهمکنش قارچ و نماتود در مرگ-ومیر لاروهای افت و همچنین بر زمان در معرض بودن اثر معنی¬داری (P0.01) داشته است. به عبارت دیگر ترکیب دو عامل بیوکنترل با گذشت زمان موجب کاهش زمان تاثیر بر میزان مرگ¬ومیر لارو بر شب¬پره زنبورمانند شده است. نتایج بدست امده نشان داد که تیمار نماتود، قارچ و قارچ+نماتود به ترتیب پس از دو، هفت و چهار روز از مایه¬زنی 100 درصد تلفات لارو افت را در پی داشته¬اند. بنابراین استفاده توام از نماتود و قارچ مورد نظر عملکرد بهتری در کنترل افت، در مقایسه با استفاده جداگانه ان¬ها، داشته است.