شته سیاه مرکبات،Toxoptera aurantii B.d.F (Hem.: Aphididae) در شمال کشور بصورت بکرزایی زاد و ولد می¬کند و تغذیه این شته از شیره نباتی برگ¬های مرکبات باعث پیچیدگی ان¬ها شده و نیز با تولید عسلک باعث ایجاد دوده روی درختان مرکبات می¬شود. در صورت حمله شدید این شته برگ¬های جوان پیچیده و جوانه¬ها نیز باز نمی¬شوند. این حشره در کشور¬های مختلف ناقل حدود 8 بیماری ویروسی در گیاهان می¬باشد و از این نظر شته مزبور گونه¬ای با اهمیت تلقی می¬شود. در این پژوهش اثر حشره¬کشی چند افت¬کش شیمیایی و گیاهی مختلف روی شته سیاه مرکبات در شرایط ازمایشگاهی مورد ارزیابی قرار داده شد. ازمایش¬ها در قالب طرح کاملاً تصادفی و تیمارهای مورد استفاده شامل (مایع ظرفشویی 10 درهزار)، (دایابون 5، 6، 7، 8، 9 و 10 در هزار)، (پالیزین 5/1، 2 و 5/2 در هزار)، (پالیزین 5/1، 2 و 5/2 در هزار + روغن سیترول 5 در هزار)، (تنداکسیر 2 و 3 در هزار + صابون 1 در هزار)، (استامی پراید 5/0 در هزار) و شاهد (اب) بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده¬ها نشان داد بین تیمار¬های مختلف اختلاف معنی¬داری وجود دارد. بیشترین درصد مرگ¬و¬میر (100 درصد) در تمام غلظت¬های دایابون مشاهده شد. در مجموع می¬توان نتیجه گرفت حشره¬کش¬های گیاهی دایابون و پالیزین و تنداکسیر در غلظت های مورد نظر کارایی بالایی در کنترل شته¬ سیاه مرکبات را دارند.