چکیده مقدمه: امروزه رستوریشنهای تمام سرامیکی به دلیل خصوصیات ساختاری مناسب و زیبایی عالی در درمان ایمپلنت دندانی مورد توجه قرار گرفته است. برای دستیابی به زیبایی بیشتر در فریم های زیرکونیایی با توجه به رنگ نامناسب ممکن است تحت سیکلهای مکرر حرارتی جهت پخت پرسلن قرار بگیرند که این امرممکن است باعث افزایش میزان عدم تطابق رستوریشنها شود. به دلیل اثرات ثابت شده گپ یادرز لبهای در ایجاد التهاب دور فیکسچر و شکست ایمپلنت نقش دارد؛ تحقیق حاضر با هدف بررسی اثرات پختهای مکرر پرسلن در میزان درز لبهای و تطابق داخلی فریمهای زیرکونیایی با اباتمنت ایمپلنتهای دندانی انجام شد. مواد و روشها: 04اباتمنت انتخاب و در 0گروه قرار گرفتند. در گروه اول؛ فریم زیرکونیا با ضخامت 4/0mmساخته شده. فریمها سمان شده و بعد از انجام چرخههای حرارتی، درز لبهایی بزرگنمایی ×04اندازهگیری شد و برای اندازهگیری میزان تطابق داخلی؛ فاصله بین اباتمنت و روکش در نمونهها بریده شده با دیسک الماسی در بزرگنمایی ×04اندازهگیری شد. در گروههای 3 ،2و 0؛ مراحل همانند گروه 1 انجام شده ولی نمونهها قبل از سمان کردن روکش روی اباتمنت؛ با استفاده از پرسلن به ترتیب 2و 0و 6بار پخته شده و ضخامت نهایی پرسلن 2mmباقی ماند. پارامترهای درز لبهای و تطابق داخلی مورد تجزیه و تحلیل گرفت. یافتهها: در کل گروهها در معیار درز لبهای بین 22تا 66میکرومتر و در معیار تطابق داخلی بین 11تا 26میکرومتر اندازه گیری شد. تفاوتهای معنیداری از نظر مقادیر درز لبهای و تطابق داخلی فریمهای زیرکونیایی با اباتمنت ایمپلنتهای دندانی در شرایط عدم پخت پرسلن و تکرار دفعات پخت ان مشاهده نگردید. نتیجهگیری: زیرکونیا به دلیل خواص مکانیکی و استحکام بالا و نیز سینترینگ کامل تحت تاثیر چرخه پخت پرسلن قرار نگرفته و تطابق فریمهای زیرکونیایی با اباتمنت ایمپلنتهای دندانی در شرایط پخت یا عدم پخت پرسلن تغییرات قابل توجهی تجربه نکرده بود