فسفات یکی از الاینده های محیطی است. افزایش این انیون در اب های سطحی، ­زیر زمینی، دریاچه ها و رودخانه­های با جریان ارام، پدیده یوتریفیکاسیون می­باشد. از جمله جاذب های مقرون به صرفه و با کارایی بالا جهت حذف این انیون از محیط­های ابی، رس­های ­الی(organoclay) می­باشد. رس­های الی با تغییر در رس­های­ طبیعی بوسیله ترکیب با نوعی ماده­الی بلند زنجیره ایجاد می­شوند و سطح ویژه­ زیاد رس­ها را که غالباً انیون گریز هستند، اماده­ی جذب انیون­ها می­سازند. در این تحقیق از کانی بنتونیت در اندازه نانو برای ساخت رس الی به ­­منظور حذف فسفات از محیط­های ابی استفاده گردید. ذرات در اندازه نانو با استفاده از روش سانتریفیوژ جدا شدند. تجزیه عنصری بنتونیت بوسیله دستگاه EDX انجام شد. از سورفکتانت کاتیونی هگزادسیل­تری­متیل­امونیوم بروماید (HDTMA) با غلظت 200 درصد CEC، برای الی کردن بنتونیت استفاده شد. رس الی در سه سطح جاذب 5/0، 1 و 2 گرم و کارایی حذف فسفات در8 سطح غلظت اولیه فسفات با3تکرار به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد افزایش مقدار جاذب،کارایی جذب فسفات را افزایش می­دهد (01/0p≤)، اما این افزایش، خطی نیست. کارایی حذف فسفات در مقدار جاذب 5/0گرم درغلظت های 20، 40، 60، 80، 120، 160 و 200میلی­گرم بر لیتر به ترتیب 91، 89، 82، 76، 56، 47 و 38 درصد، در مقدار 1گرم 100،100، 96، 92، 90، 72 و 59 درصد و در 2 گرم به ترتیب 99،99، 98، 97، 93، 84 و 81 درصد می­باشد.