در عصر حاضر، استفاده از فناوری‌های دیجیتال در حوزه سلامت این امکان را فراهم می‌کند که تبادل اطلاعات و اسناد پزشکی میان موسسات بهداشتی و درمانی به‌راحتی امکان‌پذیر باشد. با کمک این فناوری‌ها هر بیمار می‌تواند در هر مکانی از کشور خود و یا کشورهای دیگر، با ارایه پرونده سلامت شخصی انلاین خود، از خدمات سلامت مراکز درمانی انجا بهره¬مند شود، و این یعنی سوابق درمانی یک فرد تنها با همراه داشتن یک تلفن هوشمند در همه‌جا به‌صورت مجازی در دسترس خواهد بود. اما مهم‌ترین مسیله در تبادل این اطلاعات حساس در بین مراکز درمانی و حمل ان بر روی تلفن هوشمند بیمار، حفظ امنیت و حریم خصوصی انهاست که تا زمانی که تامین نشود، استفاده از فناوری‌های نو در این راستا نه تنها مفید نخواهد بود، بلکه بستر مناسبی برای سرقت و سواستفاده از این اطلاعات محرمانه فراهم خواهد کرد. در این پژوهش، معماری جامعی برای سیستم سلامت الکترونیکِ یک کشور ارایه شده است که علاوه بر به‌کارگیری فناوری‌های ارتباطی جدید، راهکارهایی همچون به‌کارگیری زیرساخت کلید عمومی و پروتکل‌های ارتباطی امن نیز برای حفظ امنیت و حریم خصوصی پرونده‌های سلامت شخصی بیماران پیشنهاد شده است. هدف از ارایه این معماری، ایجاد امکان دسترس به پرونده سلامت شخصی بیمار، در هر مکان و هرزمانی، توسط افراد مجاز، و با اعمال کنترل‌های دسترسی تعیین‌شده توسط خود بیمار است. هدف دیگر که بیمار محور بودن پرونده‌های سلامت الکترونیک است، در راستای سیاست توانمندسازی عموم مردم در برنامه‌های ارتقا سلامت شکل‌گرفته است؛ و هدف دیگر، کاهش هزینه‌های دولتی جهت ایجاد زیرساخت‌های لازم برای پیاده‌سازی یک سیستم جامع سلامت الکترونیک در کشور است. در این مقاله، اهداف بیان‌شده، با توجه به معماری جامع سه سطحی پیشنهادی، و پایگاه داده توزیع‌شده‌ای که در ان بکار رفته است، به‌خوبی تامین‌شده‌اند. کلمات کلیدی: معماری سیستم سلامت الکترونیک، پرونده سلامت شخصی (PHR)، معماری پایگاه داده توزیع‌شده، معماری جامع سلامت الکترونیک، PKI، NFC، سلامت الکترونیک موبایلی (m-health)، معماری بیمار-¬ محور