عدم بهبودی پس از درمانهای اندودانتیک علیرغم رعایت اصول درمان چالشی است که ذهن بسیاری از محققین را بخود مشغول داشته است. پیشرفتهای شگرف بویژه در سالهای اخیر و همچنین بخدمت گرفتن فناوریهای نوین سبب شده است تا میزان موفقیت درمانها تا حد زیادی ارتقا پیدا کند اما پیچیدگیهای اناتومیک در سیستم کانال ریشه ، تنوع میکروارگانیسمهای پاتوژن و سایر عوامل سبب شده است تا همچنان عفونتهای پایدار پس از درمان بعنوان یکی از نگرانیهای اصلی درمانگران حوزه اندودانتیکس تلقی شود. در این مطالعه سعی شده است تا با بررسی پژوهشهای اخیر، جدید ترین رویکرد ها بمنظور افزایش میزان موفقیت درمان بطور موجز مرور شود.