هدف پژوهش حاضر، بهبود چند فرهنگی سازی برنامه های درسی نظام اموزشی ایران با نظر به ارای تربیتی میشل فوکو و هنری ژیرو است. روش پژوهش تحلیلی- مفهومی و استنتاجی است. یافته های پژوهش نشان داد؛ برنامه¬ی درسی چند فرهنگی بر بنیاد مفاهیمی چون؛ عدالت اجتماعی، برابری اموزشی و تسهیل تجارب اموزشی مبتنی است . در بین فیلسوفان تربیتی شاخص برنامه درسی چند فرهنگی ؛ میشل فوکو و هنری ژیرو نکات قابل ملاحظه ای را در این زمینه ارایه کرده اند. میشل فوکو تعلیم و تربیت را بیشتر امری اختصاصی، ویژه و محلی قلمداد می کند و اصول و روش های ثابت، یکسان و مشابه برای تعلیم وتربیت را بی معنی می داند همچنین هنری ژیرو، معتقد است؛ برنامه درسی باید عرصه ظهور صداهای گوناگون فرهنگی، نژادی و جنسیتی باشد و نباید هیچ گروهی به حاشیه رانده شود. با عنایت به ارای تربیتی دو فیلسوف مذکور میتوان از رویکردهای مساعدتی و تکمیلی جهت بهبود چند فرهنگی سازی برنامه درسی نظام اموزشی ایران راهکارهایی از جمله تعلیم و تربیت مرزی، تربیت انتقادی در نظام اموزشی، نواوری در محتوای اموزشی، تقویت تفکر انتقادی دانش اموزان، روش های کیفی یاددهی- یادگیری و متنوع سازی فعالیت های مدارس را اشاره نمود.