در اثار گوناگون، برای بسیاری از ایات و سوره ها، سبب نزول گزارش شده است. اما از ان جا که تمام روایات اسباب نزول به صحت نپیوسته است، محققان را بر ان داشته تا به ارزیابی سند و محتوای ان ها همت گمارند. سوره ضحی نیز، اکنده از روایات اسباب نزولی است که دچار ضعف از ناحیه سند و متن می باشد که تاکنون تحقیقی بایسته و شایسته در این زمینه انجام نشده است. در این نوشتار تمامی روایات این بخش، از هر دو جنبه سند و متن مورد نقد و بررسی قرار گرفت. در بررسی ها مشخص گردید که روایات از برخی جهات همچون ضعفهای رجالی و یا فهم الحدیثی همچون: ارسال سند، راویان ضعیف، عدم استناد روایت به صحابی شاهد نزول؛ ضعیف می باشند و از جهت متن نیز به دلیل اشکالاتی مانند: ناسازگاری با سیاق سوره، عدم مطابقت با دیگر ایات قران، مخالف بودن با روایات ترتیب نزول، همزمان نبودن قصه با نزول ایات، ناسازگاری با جایگاه پیامبر(ص)، وجود اضطراب و اختلاف روایات ذیل سوره، مخدوش می باشند. در نهایت حتی با فرض صحت این گزارش ها حداکثر می توان گفت اغلب ان ها اجتهاد و تطبیق راوی بر ایات قران می باشد.