چکیده تزیینات به کار رفته در اما مزاده ها، یکی از بارزترین جلوه های فرهنگ اسلامی و نمایشگر گویای فضای معنوی است. در این پژوهش، ابتدا به مطالب پایه درخصوص بناهای مذهبی و انواع تزیینات در ایران و رشته های صنایع دستی پرداخته شده است. سپس تزیینات وابسته به معماری اما مزاده های شهرستان دماوند دست هبندی شد ( 7 دسته) و کلیه تزیینات هریک از اما مزاده ها در جدولی اورده شده است و به عنوان نمونه تزیینات اما مزاده شمس الدین محمد (ع) بررسی گردید. روش انجام تحقیق بر مبنای ماهیت توصیفی- تحلیلی بوده است و گرداوری اطلاعات به صورت ترکیبی (کتابخانه ای و میدانی) صورت گرفته است. جامعه اماری که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است، 39 اما مزاده حوزه عملکرد اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان دماوند استان تهران است. روش نمون هگیری به شکل غیرتصادفی (انتخابی) و تعداد نمونه، کلیه تزیینات اما مزاده شمس الدین محمد (ع) است و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز کیفی و کمی است. این امام زاده، در جایگاه دوم تنوع تزیینات بعد از اما مزاده هاشم (ع) قرار دارد. دستاوردهای مقاله نشان م یدهد که تزیینات وابسته به معماری اما مزاده ها، ضمن ارایه زیبایی های کالبدی، تجلی نگرش های مذهبی و ایینی تشیع بوده و زیبایی های کالبدی و فراکالبدی، منجر به قداست مکان معماری در نزد مردم مسلمان منطقه در ادوار تاریخی تا عصر حاضر شده است. واژه های کلیدی تزیینات، رشته های صنایع دستی، معماری، امام زاده، شهرستان دماوند، امام زاده شمس الدین محمد (ع).