زمینه و هدف: بیماران تحت درمان با همودیالیز دچار مشکلات جنسی فراوان می باشند. قرار گرفتن این بیماران در گروه های حمایتی همتایان و استفاده از تجارب مشابه افراد گروه می تواند منجر به بهبود انان گردد. هدف پژوهش حاضرتعیین تاثیر شرکت در گروه حمایتی همتایان بر عملکرد جنسی بیماران تحت درمان با همودیالیز می باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر به صورت کارازمایی بالینی تصادفی شده با دو گروه مداخله و کنترل بر روی 64 بیمار تحت همودیالیز در بیمارستان شهر سبزوار در سال 1392 انجام گرفت. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود. و با استفاده از بلوک های جایگشتی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند.به مدت 8 هفته جلسات حمایتی همتایان به مدت 2 ساعت در هفته جهت گروه مداخله برگزار شد و موضوع جلسات بر اساس مشکلات به دست امده از نیاز و علاقه بیماران بود. ابزار پژوهش پرسشنامه، اطلاعات دموگرافیک ، بخش عملکرد جنسی پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران دیالیزی (KDQOL-SFTM) بود. جهت انالیز داده ها از امار توصیفی و استنباطی (ازمون تی زوجی و تی مستقل) با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد. سطح معنی داری با ضریب اطمینان 95 درصد، (05/0p) بود. یافته ها: اختلاف معناداری بین دو گروه مداخله(77/33) و کنترل (67/32) بین امتیازهای وضعیت عملکرد جنسی بعد از اتمام مطالعه وجود نداشت (05/0نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش شرکت در گروه همتایان در بیماران تحت همودیالیز باعث بهبود وضعیت عملکرد جنسی انها گردید اما این تغییر معنادار نبود.