از برجسته‌ترین و پرکارترین محدثان شیعه، شیخ صدوق در قرن چهارم هجری است که تالیفات او را تا سیصد اثر شمارش کرده‌اند. به رغم منزلت سترگ وی، برخی عالمان ساده‌اندیش شیعی در توثیق صدوق - به دلیل عدم تصریح طوسی و نجاشی به وثاقت صدوق- توقف کرده‌اند و برخی او را به تغییر، اختصار و اسقاط خودسرانه واژگان و عبارات روایات متهم کرده‌اند. سخنان انان دستمایه شبهه افکنی برخی سنی مسلکان معاصر گردیده است و او را شیخ کذوب خوانده‌اند. لذا این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی در پی پاسخ به این سوالات است: 1- دلایل بطلان شبهه توقف در وثاقت شیخ صدوق کدام است؟ 2- دلایل بطلان شبهه در کیفیت مرویات شیخ صدوق کدام است؟ یافته‌های تحقیق حکایت از ان دارد که تشکیک و توقف در وثاقت صدوق دو پاسخ نقضی و حلی دارد؛ الف)پاسخ نقضی: عدم تصریح به وثاقت، محدود به صدوق نیست، ب)پاسخ حلی: بر اساس قرائن و شواهد فراوان، صدوق را رجالیان و عالمان متقدم شیعه- از جمله طوسی و نجاشی- ثقه می‌دانستند. شبهه تغییر و اسقاط روایات نیز به دلایل ذیل باطل است: 1- اختلاف طرق، 2- اجتهاد جهت اصلاح مضمون روایات، 3- تقطیع روایات، 4- اعتماد به روایات صدوق به دلیل برخورداری از سند و مضمون استوارتر.