کرم ساقه خوار برنج، Chilo supperessalis Walker (Lep.: Pyralidae) یکی از افات کلیدی برنج در منطقه مازندران می¬باشد. مبارزه بیولوژیکی با این افت بسیار منطقی می¬باشد. در این تحقیق درصد مرگ و میر سنین مختلف لاروی کرم ساقه¬خوار برنج (شش سن لاروی) در چهار تیمار: باکتری Bacillus thuringiensis var. Kurstaki با غلظت 2 در هزار، قارچ Beauveria bassiana (Balsamo) Vuillemin سوسپانسیون با تراکم 106×1 کنیدیوم در میلی¬لیتر و قارچ Metarhizium anisopliae (Metsch.) Sorok سوسپانسیون با تراکم 106×1 کنیدیوم در میلی¬لیتر و شاهد (اب پاشی) مورد بررسی قرار گرفت. ازمایش در دمای ثابت 2±25 درجه¬ی سلسیوس، رطوبت نسبی 5±75 درصد و دوره¬ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. 72 ساعت پس از تیمار، تعداد لاروهای زنده و مرده شمارش و از طریق فرمول ابوت درصد مرگ و میر محاسبه گردید. تجزیه واریانس با نرم افزار SPSS version 24 و مقایسه میانگین¬ها با ازمون توکی انجام شد. طبق نتایج مقایسه میانگین و گروه بندی¬ها در سن یک لاروی همه تیمارها به غیر از شاهد دارای 100 درصد کشندگی بودند و در یک گروه قرار گرفتند و تیمار شاهد دارای 16درصد کشندگی بود. در سن سه لاروی تیمار B. thuringiensis باعث 100 درصد کشندگی شد و به تنهایی در گروه اول قرار گرفت و تیمارهای B. bassiana و M. anisopliae به ترتیب با 89 و 90 درصد کشندگی در گروه دوم قرار گرفتند. تیمار B. thuringiensis در سن پنج لاروی باعث بیشترین درصد کشندگی شد و با 92 درصد کشندگی به¬تنهایی در گروه اول قرار گرفت. در سن شش لاروی تیمارهای B. thuringiensis و B. bassiana به ترتیب 80 و 68 درصد کشندگی را داشتند و در گروه اول قرار گرفتند و تیمار شاهد با 6 درصد در گروه سوم جای گرفت. گروه¬بندی درصد مرگ و میر سن شش لاروی همانند سن چهار بود.