ظروف سفالین از دوران پیش از تاریخ تا کنون به عنوان هنری کاربردی همواره مورد توجه اقوام مختلف بوده است. دوره سلجوقی یکی از بزرگترین و مقتدرترین سلسه¬هایی که بعد از اسلام، در بخش های بزرگی از اسیای غربی و ایران فرمانروایی داشته و سفالگری در این سلسله نیز، از جمله دوره¬های درخشان این هنر در میان ادوار مختلف سفالگری اسلامی، محسوب میشود. علاوه براین، صنعت کتابسازی و تزیین از درخشانترین جلوه های هنری دوره سلجوقیان میباشد که تجلی ان را در منظومه ای عاشقانه اثر عیوقی با نام ورقه و گلشاه دارای 71 نگاره که به احتمال زیاد توسط مومن محمد خویی هنرمند ایرانی خوشنویسی و مصور گردیده می توان دید. با توجه به قرابت اشکار میان نگاره¬های نسخه ورقه و گلشاه و تصاویر ظروف مینایی در این دوره، هدف از این مقاله مطالعه تطبیقی و بررسی وجوه افتراق و اشتراک میان اثار، از حیث شیوه چهره¬نگاری، نقش¬پردازی و ترکیب¬بندی می باشد. در این مقاله به دنبال پاسخ به این پرسش میباشیم که چه شباهت ¬ها و چه تفاوت-هایی در اثار پیکره نگاری سفال سلجوقی و تصاویر کتاب ورقه و گلشاه وجود دارد؟ روش تحقیق حاضر از نوع تحقیقات بنیادی است و از روش توصیفی برای بررسی اثار استفاده شده است. جمع اوری اطلاعات از طریق مشاهده ی اثار تجسمی، مطالعه ی اثار مکتوب، فیش برداری،عکس برداری، انجام گردیده است. با توجه به بررسی¬های انجام شده برخی از وجوه اشتراک این اثار شامل: نفوذ نگارگری مانوی، یکرنگی لباسها و اجرای تخت در زمینه¬ای پر تزیینات، قرینه بودن پیکره¬ها بوده و از وجوه افتراق انها میتوان به تفاوت در رنگهای بکار رفته همچون استفاده از رنگهای سرد، سفید، و طلایی در سفالینه¬ها و تمایل بیشتر به رنگهای گرم در نقاشی¬های ورقه و گاشاه اشاره نمود. در پایان میتوان اینطور نتیجه گرفت که انسان¬نگاری سفال سلجوقی شباهت معنی داری با نقاشی¬های ورقه و گلشاه دارد.