ازانجاییکه قران کریم بهترین کرامت الهی برای انسانها و کاملترین کتاب برای هدایت مردم است، همین کتاب بهترین وسیله و جامعترین رهنمود برای تحقق جهانبینی الهی و تمدن نوین اسلامی است؛ ولی در حیات انسانها دو فایدهی بنیادی و غرض اصلی افرینش فراموش شده. یکی، بنیان سازی حرکت انسان بر محور اصل معرفتشناسی توحیدی که خدای سبحان به رسول )ص( امر میفرماید: فَاعْلَمْ اَنَّهُ لَا اِلَهَ اِلَّا اللَّهُ )محمد/ 19 ( و دیگری، تمسک به کتاب الهی - هم قران صامت و هم قران ناطق - که هر دو ذکر و مذکّر انسان به مذکور حقیقیاند و بسیار تصفیهی فکر و عمل نیاز دارد تا انسان به اصل خویشتن بازگردد و به همین دلیل میفرماید: وَاسْتَغْفِرْ لِذَنبِکَ…؛ بر این اساس، تحقق تمدن اسلامی پیش از هر امری نیازمند نگرش جدّی به مایهها و علوم توحیدی در تعلیم و تربیت نفوس انسانی در دانشگاههاست و بدون توجه به این هدف اصلی تلاشهای ما مخاطب اَیْنَ تَذْهَبُونَ قران کریم خواهد بود و از تمدن نوین اسلامی مرضّی بهرهای نخواهیم برد؛ به سخن دیگر، فارق اصلی میان اسلام و مکاتب دیگر ظهور و بروز رنگ توحیدی در نیّات و افعال موحدان است و با توجه به ایهی شریفهی صِبْغَۀَ اللَّهِ… باید در مظاهر حیات به ویژه اثار فکری مسلمین جلوهی بهتری داشته باشد و اگر این هدف محقق شود به غایت افرینش که وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْاِنسَ اِلَّا لِیَعْبُدُونِ است نزدیک خواهیم شد. نتیجه انکه، تدوین روش علم )ساینس( اسلامی بر پایهی مبانی و اصول توحیدی، یکی از ضروریات بنیادی تحقق تمدن نوین اسلامی است. واژگان کلیدی : علم )ساینس( اسلامی، تمدن نوین اسلامی، تمدن ماتریالیستی