به منظور حذف هم پوشانی زمان برداشت کلزا و نشاکاری برنج در استان گیلان و ارائه راهکارهای مناسب به منظور کاهش میزان تلفات عملکرد از طریق ریزش دانه، این ازمایش به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات برنج کشور در رشت اجرا شد. کرت های اصلی در این ازمایش شامل برهم کنش دو فاکتور محلول پاشی اتفن در دو سطح (عدم مصرف و مصرف 280 گرم در هکتار) و زمان محلول پاشی در سه سطح (خورجین دهی، شروع پر شدن دانه و تکمیل پر شدن دانه) و کرت فرعی شامل زمان برداشت در سه مرحله، رسیدگی فیزیولوژیک، 10 و 20 روز بعد از رسیدگی فیزیولوژیک بودند. نتایج نشان داد محلول پاشی اتفن با میانگین زمان رسیدگی 192 روز، موجب کاهش هشت روزه طول دوره رشد نسبت به تیمار شاهد با میانگین زمان رسیدگی 200 روز شد. همچنین زمان خورجین دهی (194/6 روز) نسبت به زمان های شروع پر شدن دانه (196/3 روز) و تکمیل پرشدن دانه با 197/1 روز از نظر صفت زودرسی دارای برتری بود. اثر زمان برداشت بر تعداد خورجین در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، درصد روغن معنی دار بود. طبق نتایج به دست امده محلول پاشی اتفن موجب افزایش 12 درصدی عملکرد دانه و افزایش 0/7 درصدی روغن در برداشت های دیرتر شد. اثر برهم کنش محلول پاشی و زمان محلول پاشی و زمان برداشت بر میزان ریزش دانه معنی دار بود. محلول پاشی اتفن در زمان خورجین دهی با دارا بودن کم ترین میزان ریزش دانه، 202/8 کیلوگرم در هکتار به‎عنوان بهترین تیمار ازمایشی شناخته شد.