قرون وسطای مسیحی طی ده قرن حاکمیت بر هنر غرب، دربردارنده اثار نقاشی متعدد مسیحی است. دو فیلسوف این قرون، یعنی سن اگوستین و توماس اکویناس، بیشترین تاثیر را در هنر این دوران داشته‌اند. تعالیم اگوستین و توجه دادن مردم به عوالم معنوی، دیدی الهی به هنر قرون وسطا بخشید. اکویناس نیز در ادامه این روند، بر تعلیمی بودن هنر برای رسیدن به سعادت تاکید کرده، با این تفاوت که توجه به امور محسوس و مادی را بعنوان مقدمه شناخت عوالم روحانی مطرح نمود. این مقاله به روش توصیفی_تحلیلی انجام گرفته و در پی سوالاتی از قبیل تفاوت ارا اگوستین و اکویناس درباره هنر و تاثیری که بر هنر نقاشی قرون وسطا گذاشته اند و اینکه چه تفاوتی میان نقاشی‌های اوایل و اواخر قرون وسطا وجود دارد، است. هدف از پژوهش حاضر، تبیین ارا این دو فیلسوف و تاثیرات انها بر هنر نقاشی قرون وسطاست. یافته‌های حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد تا پیش از قرن سیزدهم، تحت تاثیر اگوستین، به ویژگی‌هایی از جمله توجه به امور معنوی، سادگی، عدم کاربرد پرسپکتیو، شفافیت و درخشانی رنگها، تناسب و وحدت و بطور کلی هنری ارمانی می‌توان اشاره کرد؛ اما بعد از قرن سیزدهم از یک سو به سیر روح از عالم ناسوت به لاهوت توجه شد و از سویی ضمن رعایت تناسب، شفافیت و هماهنگی، جنبه‌های مادی و عاطفی اثار افزایش یافت. در نهایت می‌توان نتیجه گرفت که اثار نقاشی تا پیش از قرن سیزدهم جنبه‌ای معنوی و الهی داشته اما پس از ان، سیر مادی و انسانی بخود می‌گیرد.