در این مقاله، یک روش جدید برای تخمین زاویه ی ورود منابع با استفاده از ساختار ارایه مجازی و مدلسازی ماتریس اندازه گیری به صورت ماتریس DFT ارایه شده است. به منظور تخمین دقیق زاویه ی ورود با روش حسگری فشرده، فضای زاویه ای پیوسته باید با گامهای کوچک تقسیم بندی شود. تقسیم بندی فضای زاویه ای پیوسته با گامهای کوچک، منجر به افزایش همدوسی بین ستونهای ماتریس اندازه گیری شده و تخمین زاویه ی ورود را با مشکل مواجه می سازد. برای حل مشکل بیان شده، در این مقاله یک روش جدید برای مدلسازی ماتریس اندازه گیری به صورت ماتریس DFT پیشنهاد می شود. برای افزایش دقت تخمین، لازم است که ابعاد ماتریس DFT یا به عبارتی دیگر تعداد انتنهای ارایه زیاد باشد. به همین منظور از یک ارایه خطی غیر یکنواخت برای تخمین زاویه ی ورود استفاده شده است. با برداری کردن ماتریس همبستگی سیگنالهای دریافتی، یک ارایه مجازی با تعداد انتن زیاد تشکیل خواهد شد. بالا بودن تعداد انتنهای ارایه مجازی منجر به افزایش ابعاد ماتریس DFT شده، بنابراین تخمین زاویه های ورود منابع با دقت بالاتری صورت خواهد گرفت. نتایج شبیه سازی نشان میدهد که تخمین زاویه ورود با استفاده از مدلسازی ماتریس DFT عملکرد مناسبی دارد. کلمات کلیدی– تخمین