دانشگاه دارای اهمیت بسیاری در رشد و توسعه هر کشوری می‌باشد. به تعبیری موتور پیش‌برنده هر جامعه‌ای نظام اموزش عالی ان کشور می‌باشد. یکی از عناصر اصلی دانشگاه که نقش کلیدی و حیاتی را در پیشرفت و توسعه علمی دانشگاه ایفا می‌کند، دانشجویان ان دانشگاه می‌باشد. کشورهایی موفق خواهند بود که برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری لازم را در رابطه با این قشر معطوف می کنند. از اهداف اموزش عالی در تمام رشته‌های تحصیلی و سطوح اموزشی، پرورش تفکر انتقادی است. هدف اصلی پژوهش عبارت است تبیین و تحلیل تفاوتهایی که بین تفکر عادی و تفکر انتقادی در نظام دانشگاهی وجود دارد. در راستای دستیابی به هدف پژوهش، از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شد. یافته ها حاکی از ان است که تفکر عادی، ساده؛ ولی تفکر انتقادی، پیچیده‌تر و مستلزم فرایندهای عالی ذهن و داوری بر اساس شواهد و مدارک است. بنابراین شناسایی مسائل، جمع اوری اطلاعات، تحلیل سوالات، قضاوت و داوری با دید نقادانه درباره اعتبار یک منبع، سازماندهی اطلاعات و نتیجه گیری و بررسی نتایج، همه فعالیت‌هایی هستند که در تفکر انتقادی اتفاق می‌افتد. بنابراین با توجه به رشد و گسترش علوم در عصر حاضر، توجه به تفکر انتقادی و رشد ان در نظام دانشگاهی اهمیت خود را بیش از پیش اشکار می کند و لازم است مورد توجه جدی برنامه ریزان و طراحان برنامه درسی اموزش عالی قرار گیرد.