هدف: مطالعه حاضر بررسی روابط بین اضطراب مرگ، نامیرایی نمادین و سپاس­گزاری بوده­است. روش: پژوهش همبستگی می باشد و جامعه اماری شامل دانشجویان دختر «دانشگاه پیام­نور واحد تهران­جنوب» و «دانشگاه ازاد تهران­جنوب» بوده است. نمونه شامل 135 دختر به­روش نمونه­گیری خوشه­ای بود. ابزارهای گرداوری داده­ها در این پژوهش پرسش­نامه سپاس­گزاری (GQ-6)، پرسش­نامه نامیرایی نمادین (SSIS) و مقیاس اضطراب مرگ (DAS) بودند. تجزیه و تحلیل داده­ها به­روش امار توصیفی، ازمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده انجام شده است. یافته­ها: نتایج نشان داد که بین متغیر سپاس­گزاری و متغیر نامیرایی نمادین، نامیرایی نمادین زیستی- اجتماعی، خلاق، معنوی، تعالی و طبیعی همبستگی مثبت و معنی­دار بوده است. بین اضطراب مرگ و نامیرایی­نمادین رابطه منفی و معنادار وجود داشته است و نامیرایی نمادین پیش­بینی­کنندۀ میزان اضطراب مرگ بوده است.