مقدمه: ارتقا بهداشت و سلامت جامعه رابطه تنگاتنگی با کیفیت اموزش به دانشجویان گروه علوم پزشکی از جمله دندانپزشکی دارد. موفقیت برنامه های اموزشی، مستلزم انتخاب روش تدریس مناسب با استفاده از طراحی اموزشی اصولی بوده که این خود نیازمند اطلاع از اگاهی و نگرش دانشجویان در مورد روشهای اموزشی است. هدف از این مطالعه تعیین اگاهی و نگرش دانشجویان دندانپزشکی در مورد گزارش نویسی درس ایمونولوژی عملی میباشد. روشها: این مطالعه توصیفی بوده و جامعه اماری شامل دانشجویان دندانپزشکی ورودی سه دوره مختلف، از سال 1394 الی 1396(جمعا 65 نفر) میباشد. ابزار جمع اوری اطلاعات، پرسشنامه ای شامل 17 سوال نگرشی در مورد گزارش نویسی برای درس ایمونولوژی عملی بود که در پایان ترم به دانشجویان داده شد. داده ها پس از جمع اوری، به کمک نرم افزار Excel ، توصیف گردیدند. نتایج: پاسخ دهندگان، دانشجویان رشته دندانپزشکی ترم سوم مقطع علوم پایه بودند. 7/56 دانشجویان اعلام کردند که با اصول گزارش نویسی اشنایی داشته اند. همچنین 3/72 ، 75 و 3/81 انها به ترتیب اظهار داشتند که گزارش نویسی ضرورت بالایی داشته، در یادگیری انها تاثیر زیادی داشته و وقت زیادی از انها نگرفته است. ضمنا 3/64 و 60 انها به ترتیب اعلام نمودند که گزارش نویسی بلافاصله بعد از انجام هر ازمایش و بصورت گروهی مفید است. بعلاوه 7/76 و 3/76 انها به ترتیب اعلام نمودند که تصحیح گزارش کار و برگرداندن ان به دانشجویان حد اکثر یک هفته بعد از انجام هر ازمایش و قبل از پایان ترم تاثیر مثبت در یادگیری انها دارد. 60 انها نیز اظهار داشتند که اختصاص بخشی از نمره امتحان به گزارش کار دانشجویان مناسب است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، اکثر دانشجویان دندانپزشکی گزارش نویسی درس ایمونولوژی عملی را امری ضروری و موثر در یادگیری ذکر کرده و انجام ان بلافاصله بعد از انجام هر ازمایش، بصورت گروهی، تصحیح گزارش کار و برگرداندن ان به دانشجویان قبل از پایان ترم و اختصاص بخشی از نمره امتحان به گزارش کار دانشجویان را مناسب دانسته اند. پیشنهاد میشود که با اموزش دقیق اصول گزارش نویسی واحدهای درسی عملی به دانشجویان گروه پزشکی درشروع ترم، کیفیت اموزش و میزان اثر بخشی گزارش نویسی در یادگیری انها افزایش یابد.